Yvonne Doornebosch
44 jaar, moeder met ASS
Blog geplaatst op: 10-12-2021
Burn-out, Autisme, ADHD & ik
Ik werk als ambulant begeleider, maak content voor de krant, websites en creatieve tijdschriften. Ik geef workshops handlettering en dit doe ik met plezier naast de zorg voor ons fantastische gezin. Onze zoon heeft ASS en ADHD en onze dochter heeft ADHD. Wij hebben al jaren hulpverlening om deze 2 kanjers de beste zorg op maat te kunnen bieden.
Het is april 2018. Ik voelde mij enorm moe en had het gevoel dat ik de grip op mijn werk kwijtraakte. Ik kon geen verkeersborden meer lezen, maar er was niks mis met mijn ogen. Elke dag had ik hoofdpijn en de wereld draaide om mij heen. De uitslag van het bloedprikken was goed. Die zomer gingen we met de caravan naar Kroatië. Daar werd ik enorm kortademig. Het zal allemaal wel dus ik ging daarna gewoon door want er was niks medisch aan de hand. Mijn klachten werden steeds erger. Ik viel flauw wat mij nog nooit was overkomen. In de herfstvakantie gingen we naar Italië. Ik hou zo van dat land! Daar stortte ik helemaal in. Ik kon niet meer praten en lopen. Ik was totaal uitgeput! De huisarts adviseerde mij om 6 weken thuis te blijven. Mijn bloeddruk was veel te hoog dus moest ik het even rustig aan doen. Eigenlijk had ik daar helemaal geen tijd voor, maar aan de andere kant was ik hem eeuwig dankbaar. Ik kon alleen maar slapen. Mijn hoofd zat bomvol, al dacht ik aan niks. De winkels voelden groot en eng en bij de kassa kon ik plots gaan huilen met de vraag wie later de begrafenis van mijn kinderen zal gaan regelen.
De bedrijfsarts adviseerde mij om nog 3 maanden thuis te blijven, maar dan moest ik wel naar een psycholoog. Ik?! Wat moet ik daar nou weer doen? Deze man vertelde mij dat ik een depressie had. Ik had medicijnen nodig en een strak dagprogramma. Ik ging dingen zien die er niet waren. Ik schrok van alles en als ik achteromkeek, was alles zwart. Ik zag het niet, ik overzag het niet, ik kon de wereld niet meer volgen. Ik kreeg paniekaanvallen en ondertussen was ik al bij het 3e medicijn. Ik raakte overprikkeld van licht en geluid wat mij moe, boos en agressief maakte. Mijn spieren waren gespannen en ik begon met kaakklemmen. Mijn nagels en haren groeiden niet meer. De diagnose werd omgezet naar burn-out. Ik sliep niet meer en was niet moe. De gesprekken kon ik omdraaien tot koetjes en kalfjes.
De dagen thuis kropen voorbij, maar tegelijkertijd vlogen ze voorbij. Het leven ging door en ik nam deel aan dat leven zonder dat ik het besefte.
Na 1,5 jaar ging ik naar de huisarts. Het ging heel slecht. De kinderen zagen een burn-out als een ongeneeslijke ziekte waarbij ik dichtbij het einde was. Ik werd doorverwezen naar ADHD Centraal. Ik?! Wat moet ik daar? 20-02-20 is voor mij onvergetelijk. Ik kreeg de diagnose ADHD. Er werd andere medicatie ingezet en ik kreeg CGT. Tijdens de therapie viel ik door de mand en werd doorverwezen naar een psycholoog die ervaring heeft met diagnoses bij vrouwen op latere leeftijd. Daar kreeg ik uiteindelijk de diagnose ASS. De diagnoses die ik nooit gekregen heb omdat ik voor de buitenwereld een “normaal” leven heb gehad. Deze diagnoses bleken de oorzaak van mijn burn-out. Een autistische burn-out.
Ik had er nog nooit van gehoord, maar echt ALLES viel op z’n plek. Wat ik heb, wat ik voel, heeft een naam! Ik begin mijn hersenspinsels te begrijpen. De (slaap) medicatie slaat aan. Ik voel me vrolijker, de paniekaanvallen zijn weg en ik slaap weer. Nu draait mijn leven om willen-kunnen-aankunnen. Mijn leuke baan ben ik kwijt. Ik heb een WGA-uitkering en krijg ambulante begeleiding 2 uur per week vanuit de WMO. Ik krijg de kans om te herstellen, te leven, mijn belastbaarheid op te bouwen. Daar ben ik dankbaar voor. Ik kan weer moeder zijn en hiervan genieten, maar mijn belastbaarheid is nihil.
Het voelt als mijn missie d.m.v. Instagram en gastlessen geven, de wereld te laten weten hoe belangrijk het is om te weten dat autisme bij vrouwen en meisjes heel anders is dan men denkt!!!
Yvonne
#autismebijvrouwen #ASS #autisme #latediagnose #overprikkeling #maskeren #camoufleren #autistischeburnout #overvraging
Hieronder kun je via het formulier een reactie op de blog achterlaten. Wees je er van bewust dat de reacties openbaar zijn.
Er wordt gevraagd om je naam in te vullen. Dit mag natuurlijk ook een pseudoniem of mogen ook initialen zijn als je liever niet wilt dat je naam bekend wordt. Let er tevens op dat ook sommige auteurs van de blogs onder een pseudoniem geschreven zijn. Ken je de werkelijke identiteit van de auteur, verklap deze niet per ongeluk in je reactietekst.
Rie (zondag, 06 augustus 2023 06:41)
Herkenbaar
Maar het is pas echt moeilijk en triest als je, zoals ik, deze klachten in iets mindere mate hebt, en mensen geloven je niet, denken dat je je aanstelt, omdat je niet wil werken.
Bep Schilder (woensdag, 19 juli 2023 12:53)
Prachtig verwoord, Yvonne. Dankjewel! Els Blijd-Hoogewys heeft hierover een Nawoord in mijn autobio 'De Poort, de Paljas en het Meisje' geschreven. Daar heb ik door de jaren heen veel reacties op gehad. Het blijft steeds opnieuw gebeuren, de openbaring van: jeetje, ik heb ass! Mijn eigen, met het jouwe vergelijkbare, proces heb ik in het laatste deel beschreven dat w.s. in het najaar op de markt verschijnt. Good luck!
Hartegroetje, Bep.
bepschilder.nl
Joris (zondag, 16 juli 2023 12:12)
Welkom bij de club zou ik zeggen! Voor mij is het een dubbele “rugzak”. Ik heb het maar zie er verder “normaal” uit waardoor mensen het niet geloven en dus vaak vertikken er rekening mee te houden. Het grootste nadeel is dat je er best eenzaam door kunt worden in de zin van een relatie hebben. Ik ben daarom ook al meer dan TIEN jaar ongewild vrijgezellig.
Mathilda (vrijdag, 14 juli 2023 21:15)
Wat een mooi artikel dat ook heel herkenbaar is. Ik ben in 2015 gestopt met alle medicatie, omdat ik teveel last bleef houden van bijwerkingen. Ik gebruik nu GABA van Vitakruid. https://www.groenevrouw.nl/blog/gaba-rust-ritme-prikkelverwerking
Daarnaast slik ik magnesium en visolie. Heb bij alle 3 baat en ken best wat mensen die GABA ook succesvol inzetten bij acute prikkelverwerking.
Dit is geen reclame praatje hoor, maar wil het graag delen omdat ik zelf zo enorm geworsteld heb met medicatie.
Sebastiaan (vrijdag, 14 juli 2023 18:36)
Na late diagnose ondanks afgekeurd zijn door gewerkt. Nu autistische burn-out, burn-out en depressie.
Zelf heb ik diagnose ADD, ASS en oa recidiverende depressie.
3 kinderen met diagnoses. Wil nog wel meer schrijven. Bedankt voor je stuk.
Yvonne (donderdag, 13 januari 2022 16:50)
@Sara
Dankjewel voor je reactie op mijn blog. Super goede vraag, want medicatie starten is niet zomaar een dingetje.
Ik heb ondertussen al ontzettend veel medicatie geprobeerd. Blijkbaar is autisme en het afstemmen van medicatie heel lastig. Ik herken je overprikkeling en uitbarstingen. Ik gebruik nu Wellbutrin en Quetiapine. Dit is voor mijn stemming, meer rust in mijn hoofd en voor het slapen.
En nog ben ik heel snel overprikkeld en heb ik last van stemmingswisselingen. Dat is waar ik elke dat tegenaan loop, kunnen en aankunnen.
Wil je meer weten, stuur gerust een berichtje op info@ydeeletterart.com of je vind mij op Instagram/ Yvonne Doornebosch
Sara (donderdag, 06 januari 2022 00:07)
Wauw dit klinkt als mijn verhaal! Erg herkenbaar en nu nog in fase van welke medicatie past gelet op extreem overprikkeld en emotie / woede uitbarsting richting gezin � gedacht wordt aan antipsychotica maar ik twijfel..jij ervaring? Hoor graag
Yvonne (vrijdag, 24 december 2021 15:56)
Hoi Jacqueline,
Dankjewel voor je reactie op mijn verhaal.
Zo te lezen heb jij al heftige tijden gekend.
Wat ontzettend goed dat je de eerste stap hebt gezet om wederom hulp te vragen en voor jezelf te kiezen!
Je kunt al mijn verhalen ook lezen op Instagram en LinkedIn.
Mocht je dit niet hebben, dan mag je mij altijd een berichtje doen op info@ydeeletterart.com.
Zet ‘m op!
Lieve groet,
Yvonne Doornebosch
Yvonne (vrijdag, 24 december 2021 15:49)
Hoi Hermien,
Wat leuk dat je een reactie achter laat onder mijn blog.
Het was zeker een leuke tijd in Haarle!
Lieve groet,
Yvonne
Jacline67 (zondag, 19 december 2021 20:31)
Dank je wel voor je verhaal. Ik ben zelf nu op het punt dat ik voor 3e keer in een burnout zit. 1e keer was dacht ik werkgerelateerd, 2e keer was dacht ik door scheiding en verhuizing en 3jarig kind. Nu 15 jaar verder, een baan als postbezorger met zoweinig mogelijk prikkels, maar wel recent contractverhoging om uit de bijstand te komen. Totdat pa overlijdt 2 jaar terug, mijn moeder op mij gaat leunen qua dokter afspraken, wat ik uit liefde voor haar deed. Ja deed, omdat ik net als jij beschrijft niet meer kon. Alle signalen als vergeetachtig zijn, prikkels die heftig binnenkomen, last van de tv die opeens in volume 10 cijfers omlaag kan, zonlicht mij totaal verblind net als koplampen en zelfs lampen in de lantaarnpaal. Vanaf half september sukkel ik al, met misdiagnose dat je denkt de schildklier werkt traag, terwijl bloedwaardes maar licht afwijkend zijn. Oogarts heeft de ogen nagekeken en die ziet alleen milde staar waar je eigenlijk nog niet echt aan geholpen hoeft te worden. Na half september 3x geprobeerd om de uren weer op te bouwen maar terug op oude rooster kom ik niet. Met alle dagelijkse dingen zoals je zorg voor het doordraaien van het huishouden met 18 jarige zoon op mbo, heb ik vorige week iom poh-ggz mij aangemeld bij een psych bedrijf voor onderzoek add en autisme. Want ik heb het gevoel dat ik al het compenseren en maskeren niet meer volhoudt.
Ik herken veel in je verhaal. Ik hoop bij mij eenzelfde uitkomst en een gelukkig leven met diagnose en begeleiding. Want ook het huishouden en schoonhouden schiet er bij in.
Dank je wel,
Jacqueline
Hermien Veltmaat (zaterdag, 11 december 2021 15:27)
Dag Yvonne. Wat een heftig verhaal. En dapper dat je verhaal deelt. Het was zo leuk om met je samen te werken en dat is al best lang geleden.Verder hoop ik voor je en je gezin het allerbeste. Groetjes Hermien