Sofie
52 jaar, volwassen vrouw met autisme
Blog geplaatst op: 15-10-2022
Eenzaamheid
Dit onderwerp is al mijn hele leven een thema voor mij. Ik heb er boeken over gelezen. Ik heb me vaak afgevraagd waarom ik het zo vaak voel. Terwijl ik toch contacten heb. Waarbij ik ook wel zag dat het bij mij altijd net een beetje anders verliep als bij andere mensen. Ik heb ook geen lekkere aansluiting bij mijn familie.
Ik ben nu 52 en sinds 2 jaar weet ik dat ik autisme heb.
Zo heel langzaam ga ik begrijpen dat mijn eenzaamheidsgevoelens en mijn autisme met elkaar te maken hebben.
Verbinding voelen met andere mensen is de basis voor ons geluk. Zo staat het althans beschreven in boeken en ik denk ook wel dat dat zo is. Ook voor iemand met autisme. Alleen loopt dat ‘verbinden’ op een andere manier. En soms loopt het dus ook helemaal niet. Of het loopt helemaal verkeerd.
Ik heb gedate met iemand met autisme, maar we hadden geen klik. Ik ben een avond naar een contactavond geweest voor mensen met autisme, geleid door iemand zonder autisme, maar ook daar vond ik niet wat ik zocht. Ik twijfel erover of ik naar de contactbijeenkomsten van PAS zal gaan. Zal ik daar vinden wat ik zoek?
Ik wil me graag verbonden voelen, maar het hebben van autisme is natuurlijk niet het enige wat kan verbinden. Ook interesses, karakters, manier van leven maakt dat je je verbonden kunt voelen met een ander.
En soms denk ik dat ik dat eenzaamheidsgevoel gewoon moet accepteren. Dat ik in mijn leven moet doen wat ik leuk vind. Ik zal mensen ontmoeten, maar zal niet dezelfde verbinding voelen die andere mensen met elkaar voelen. Omdat dat nou eenmaal de handicap van mijn autisme is. Zoals degene die blind is, gewoon nooit zal kunnen zien wat een ander ziet. En toch kunnen ze samen door het leven gaan.
Sofie
#autismebijvrouwen #ASS #eenzaamheid #verbondenheid #contact #aansluiting
Hieronder kun je via het formulier een reactie op de blog achterlaten. Wees je er van bewust dat de reacties openbaar zijn.
Er wordt gevraagd om je naam in te vullen. Dit mag natuurlijk ook een pseudoniem of mogen ook initialen zijn als je liever niet wilt dat je naam bekend wordt. Let er tevens op dat ook sommige auteurs van de blogs onder een pseudoniem geschreven zijn. Ken je de werkelijke identiteit van de auteur, verklap deze niet per ongeluk in je reactietekst.
We willen iedereen de kans geven zijn/haar visie en reactie te geven. Wees wel respectvol naar elkaar. Daarnaast is FANN niet verantwoordelijk voor de inhoud van de reacties.
Sofie (donderdag, 20 oktober 2022 10:02)
Hallo Ilse en Hathor,
Dankjulliewel voor jullie reacties, tips.en compliment.
Ja, de eenzaamheid een beetje accepteren is een prima strategie.
Toch heb ik de TED filmpjes van Emily Nagoski en de artikelen van Catherine J Crompton gelezen. Er is ook een lezing van haar hierover op internet te vinden. Omdat ik wel graag wat wijzer wil worden en toch wel graag iets meer verbinding wil hebben met mensen dan dat ik nu heb.
Catherine concludeert, zeer kort door de bocht, dat mensen met autisme onder elkaar, elkaar beter begrijpen. Je zou dan inderdaad verwachten dat daar een betere verbinding tussen die personen kan ontstaan. Iets wat bij mij inderdaad niet perse zo is geweest. Ik heb zelfs gedate met een man uit Eindhoven:).
Emily geeft me handvaten wat nodig is voor een langdurige fijne verbinding/ seksuele relatie met partner. Zeer leerzaam voor mij.
En met het boek 'Liefdestaal' kan ik wellicht leren wat mijn unieke liefdestaal is. Wat waarschijnlijk toch door veel meer factoren wordt bepaald dan enkel het wel of niet autistisch zijn.
Groetjes Sofie
Ilse (dinsdag, 18 oktober 2022 22:44)
Wat heb je mooi omschreven hoe het werkt met verbinding voelen. Dat is precies wat ik heel vaak mis. Ik denk wel dat mensen die geen autisme hebben daar ook heel erg last van kunnen hebben. Wat zou het mooi zijn geweest als er een oplossing was tegen de eenzaamheid. Helaas blijft het gewoon bij je, vrees ik.
Hathor (zondag, 16 oktober 2022 10:50)
Dus de artikelen “Autistic peer-to-peer information transfer is highly effective “ en
'I never realised everybody felt as happy as I do when I am around autistic people': A thematic analysis of autistic adults' relationships with autistic and neurotypical friends and family ‘ van Catharine J Crompton, werkten niet bij jou.
We leven gelukkig in de tijd van diversiteit (na 2, volgt 3 volgt “meer!” vormen, zie je in bijna elke organische ontwikkeling).
Al weten veel cis-genders en NTers (en 7 vinkers) dat nog niet: ze leven in de tijd van diversiteit.
Maar er zijn dus ook gender-vormen waarin een soort verliefd worden op de “werking van denken en geest” voorop staat en dat veel minder dat seks!sex georienteerd is. Dat kan dan pas komen als de geest aligned is.
Het boek de 5 liefdestalen bespreekt bv ook niet de vorm: “mijn taal van liefde/contact (en wens tot samentrilling) is: ik stuur je een boek.”
Zoals je al schrijft: “Ook interesses, karakters, manier van leven maakt dat je je verbonden kunt voelen met een ander. “
Dus: wat voor een relatie zoek je en wat is je liefdestaal?
Als je dat van jezelf weet, kan je beter zoeken. Al blijft het moeilijk, want in de grote vijver zijn ze schaars. En zoals je al opmerkt, de “gelegenheden tot ontmoeting” zijn ook beperkt (en moeizaam voor ons, geen/weinig voorbeelden).
[Daarom zeg ik vaak spottend – maar heel serieus – alle Autisten naar Eindhoven, daar is je de kans om peers/begrip/voorbeelden te ontmoeten het grootst. Geen deskundoloog zonder autisme kan je dat leveren]
Gelukkig weet je door je diagnose Autisme nu beter “waar en hoe”.
(en een besef van je autisme – wat dat dan ook is – nu, betekent dat je je-“zelf” nu op een liefdevolle manier kunt definiëren, inplaats van het negatieve zelfbeeld (door voortdurende afkeuring en gebrek aan aansluiting/onveilige hechting) dat bij veel autisten stevig is opgebouwd in hun jeugd.
Dus: zoals de ook autistische Emily Nagotski seks-educator, opmerkt: “pleasure is the measure”.