Opmerking vooraf: De blog gaat over het boek dat onder redactie van drie FANN-bestuursleden geschreven is. Deze blog is onafhankelijk van FANN geschreven. Sietske heeft zelf het leuke initiatief genomen om haar ervaringen met het boek in een blog te verwerken.
Sietske
24 jaar, vrouw met ASS
Blog geplaatst op: 19-2-2021
Lifehacks voor meiden met autisme
Hoe is het om een boek te lezen voor meiden met autisme van 8-18 jaar, terwijl je zelf 24 jaar bent en autisme hebt? Deze vraag stelde ik mijzelf toen ik begon met lezen in het boek: 'Lifehacks voor meiden met autisme'.
In deze blog deel ik mijn ervaringen a.d.h.v. een aantal hoofdstukken uit het boek. En vertel ik hoe het voor mij was om dit te lezen.
Hoofdstuk ' Ik wil dat autisme niet'
In dit hoofdstuk vertelt Suse (15 jaar) over haar ervaringen bij de overgang van de basisschool naar de middelbare school. Tijdens het lezen kijk ik terug naar mijn eigen ervaringen hiermee, wat een herkenbaarheid! Ook ik had het moeilijk toen ik van de basisschool naar de middelbare school ging. Ik moest een nieuwe route fietsen en toen ik op de eerste dag verkeerd fietste, raakt ik in paniek, huilde ik, en plaste ik in mijn broek van de spanning. Wat heb ik mijn autisme toen gehaat! Ook komt in dit hoofdstuk aan bod hoe het is om de diagnose te krijgen, en dat meisjes zich vaak niet herkennen in de diagnose. Toen mijn psycholoog voor de eerste keer opperde dat het misschien autisme zou kunnen zijn, dacht ik ook, wat een onzin! ;)
Hoofdstuk 'Ik wil gewoon even chillen'
Dit hoofdstuk gaat over de behoefte hebben aan hersteltijd. De verhalen van Roos (10 jaar) en Izeline (16 jaar) zijn erg herkenbaar als ik kijk naar hoe ik vroeger was, maar ook hoe ik nu ben. Ook ik heb altijd hersteltijd nodig tussendoor, of na een lange dag. Zo wil ik na een lange dag altijd even alleen met mijn cavia zijn. De tips in dit hoofdstuk zijn ook erg handig, bijvoorbeeld: 'Het is fijn als je een lijstje hebt met dingen die je kunnen helpen om te herstellen van overprikkeling. Ik ben meteen een lijstje gaan maken na het lezen van dit hoofdstuk.
Hoofdstuk 'Wanneer ben je eigenlijk verliefd'
Ik ben nu 24 jaar oud, maar nog steeds vind ik het lastig te bepalen wanneer ik verliefd ben of niet. Daar gaat dit hoofdstuk ook over. Het is herkenbaar dat verliefdheid iets abstracts en ingewikkeld is. Fijn hoofdstuk om te lezen!
Hoofdstuk 'Mijn konijn is mijn beste vriend'
Ik heb zelf een cavia, ze heet Anna. Net als de meisjes die vertellen in het boek over hun (huis)dier, zorgt een huisdier bij mij ook voor vrolijkheid, veiligheid en troost. Als tip staat bij dit hoofdstuk dat je een foto van je huisdier kan mee nemen naar bijvoorbeeld school of als je van huis weg bent. Deze tip kreeg ik eerder ook van mijn psycholoog! Daarom heb ik nu een sleutelhanger met mijn cavia erop die aan mijn tas of broek hangt. Dit helpt mij ook heel erg.
Hoofdstuk 'Waarom zeggen mensen niet wat ze bedoelen?'
Weer een herkenbaar hoofdstuk. Ik vind het lastig als mensen wat zeggen, maar vervolgens wat anders bedoelen. Dit zorgt voor vervelende, maar ook wel eens voor 'grappige' momenten. Zo heb ik een keer meegemaakt dat mensen het hadden over tienerzwangerschappen en over 'voor het zingen de kerk uit'. Ik snapte de context al niet, dus ik zei: volgens mij kun je beter zingen in de kerk hoor. Later werd mij uitgelegd wat het betekende ;).
Hoofdstuk 'Ik hou niet van veranderingen' & 'Altijd supersoepel'
De titel 'Ik hou niet van veranderingen' zegt het al, vaak houden meisjes met autisme niet van veranderingen. Ook ik hou niet van veranderingen. Roos (10 jaar) vertelt in dit hoofdstuk over haar ervaringen met een andere juf op school, en hoe lastig dat kan zijn! Dit herken ik zo erg van vroeger, ik vond het doodeng als ik een andere juf of meester kreeg. Ik had er al buikpijn van. Ik vraag me altijd af waarom ik de ene keer wel tegen veranderingen kan en de andere keer niet. En toen las ik in het hoofdstuk 'Altijd supersoepel' dat meisjes met autisme minder last hebben van veranderingen als ze zelf iets veranderen! Zo vallen er weer puzzelstukjes op z’n plek :)
Over all, vond ik het een super goed en leesbaar boek! Het is fijn dat de hoofdstukken kort zijn en dat je ze door elkaar kunt lezen. Ik zou het tof vinden als er ook een vervolg komt op het boek, bijvoorbeeld:’ lifehacks voor vrouwen met autisme’. Al is dit boek ook heel herkenbaar om te lezen voor iemand van 24 jaar oud! Ik zal het boek zeker aanraden.
Sietske
Meer informatie:
Hieronder kun je via het formulier een reactie op de blog achterlaten. Wees je er van bewust dat de reacties openbaar zijn.
Er wordt gevraagd om je naam in te vullen. Dit mag natuurlijk ook een pseudoniem of mogen ook initialen zijn als je liever niet wilt dat je naam bekend wordt. Let er tevens op dat ook sommige auteurs van de blogs onder een pseudoniem geschreven zijn. Ken je de werkelijke identiteit van de auteur, verklap deze niet per ongeluk in je reactietekst.