Solliciteren met ASS

De eerste sollicitatie

Bij mijn eerste sollicitatiegesprek had ik mijn diagnose niet genoemd. Het had me veiliger geleken dit te verzwijgen. Toen ik hoorde dat ik in gesprek moest met toekomstige collega’s, begon ik toch hieraan te twijfelen. Ik had niet gerekend op alle persoonlijke vragen die werden gesteld, waardoor mijn antwoorden niet langer dan één zin werden. Tijdens de sollicitatie zocht ik naar manieren om mijn antwoorden langer te maken, maar ik ging er zo diep over nadenken dat mijn gesprekspartners al bij de volgende vraag waren aanbeland. Na afloop van dit gesprek belde de leidinggevende op: ‘Je was wel erg stil. Misschien handig om te weten; er werken hier veel mensen met autisme’. Ik was bang dat ik door de mand was gevallen, maar voor de leidinggevende had dit juist bevestigd dat ik goed in het team zou passen. En dus kreeg ik de baan. 

Groepsassessment

Jammer genoeg werd ik op deze werkplek erg stereotype behandeld. Toen ik op zoek ging naar een nieuwe baan, wilde ik dus opnieuw mijn diagnose verzwijgen. Mijn volgende sollicitatie was in de vorm van een groepsassessment. Ik deed zo goed mogelijk mee met de andere sollicitanten; ik stimde weinig, lette erop dat ik niet te veel trilde, en nam zelfs initiatief om de groepspresentatie op mij te nemen. Ik had álles gegeven. Toch bleek dit achteraf niet genoeg. Ik kreeg te horen dat ik inhoudelijk erg sterk was geweest, maar mijn houding te defensief was. Als advies kreeg ik mee dat ik meer moest glimlachen. Mijn mondhoeken stonden nu erg gespannen, als ik wat meer zou lachen kom ik meteen vriendelijker over. Hoe vaak ik dát als vrouw met ASS wel niet gehoord heb… Dit bevestigde mijn idee dat het weinig zin had om mijn diagnose vooraf te vermelden; als ik dit wel had gedaan, was ik gewoonweg niet uitgenodigd voor het assessment.

Nadenken

Bij de sollicitatie die daarop volgde, was ik erg nerveus. Door de vorige sollicitatie wilde ik per se níet ‘autistisch’ overkomen, maar daardoor was ik tijdens dit gesprek continu aan het nadenken over mijn houding. Stimde ik? Trilde ik? Maakte ik genoeg oogcontact? Daardoor kon ik mij niet meer concentreren op wat ik wilde zeggen, of wat er tegen mij gezegd werd. Ik zou bij dit bedrijf twee gesprekken voeren die dag, maar na het eerste gesprek was ik al te moe om nog te reageren op de vraag of ik water of thee wilde. Ik wist dat ik de baan waarschijnlijk niet meer zou krijgen, dus besloot ik bij het tweede gesprek te vertellen over mijn diagnose. Gelukkig werd daar positief op gereageerd. Er was een last van me afgevallen. ‘Merk je dat je ineens veel meer oogcontact maakt?’, merkten de gespreksleiders op. Ik had het zelf helemaal niet in de gaten. Maar omdat ik mij meer had kunnen ontspannen tijdens dit gesprek, was het me gelukt om meer oogcontact te maken. 

De diagnose vermelden?

Sinds dit sollicitatiegesprek ben ik veel opener over mijn autisme. Ik beschrijf het nu vaak in de motivatiebrief al. Als ik word uitgenodigd op gesprek hoef ik niet meer te doen alsof ik geen autisme heb, wat mij schijnbaar al erg veel rust geeft. Ik weet dan dat een bedrijf mij accepteert voor wie ik ben en dat ik mij niet anders hoef voor te doen. Hierdoor kan ik mij richten op wat ik wil zeggen, in plaats van te focussen op hoeveel oogcontact ik maak. Blijkbaar zorgt dit ervoor dat ik meer kan ontspannen en vanzelf oogcontact begin te maken. Door het noemen van de diagnose neemt de stress rondom een sollicitatie dus enorm af voor mij. 

Of je de diagnose wel of niet noemt, is uiteindelijk (natuurlijk) aan jou. Jammer genoeg is er nog niet veel kennis over autisme op de werkvloer. De ene keer zorgt het noemen van mijn diagnose ervoor dat ik met open armen wordt ontvangen, de andere keer moet ik zelf veel uitleg geven over bijvoorbeeld mijn houding. Het blijft dus altijd een risico. Zelf probeer ik mijn ASS op een positieve manier vorm te geven. Als een bedrijf bijvoorbeeld vraagt om mensen die nauwkeurig zijn, dan benoem ik dat ik dat vanuit mijn diagnose ben. Er zijn zoveel voordelen aan autisme op de werkvloer, die mogen ook weleens benadrukt worden. 

De Werkende Autist

Meer informatie

• Deze blog is ook in uitgebreidere vorm verschenen op dewerkendeautist.wordpress.com: https://dewerkendeautist.wordpress.com/2024/02/15/solliciteren-met-ass-deel-1/ https://dewerkendeautist.wordpress.com/2024/02/15/solliciteren-met-ass-deel-2/

• LinkedIn: https://www.linkedin.com/company/de-werkende-autist/?viewAsMember=true
• Blog: https://dewerkendeautist.wordpress.com